Neurostymulacja dzieci
Neurostymulacja dzieci jest metodą terapii, która zakłada nierozerwalny związek pomiędzy ciałem i umysłem. Im dziecko jest młodsze, tym związek ten jest silniejszy, a jego uszkodzenie wpływa na postępy rozwojowe. Neurostymulacja usprawnia proces rozwojowy dziecka, bazując na nie zakończonym rozwoju mózgu.
Anatomiczno-fizjologiczne podłoże okolic mózgu jest istotne dla prawidłowego rozwoju mowy. Obszary ruchome i czuciowe dłoni oraz narządów artykulacyjnych (wargi, język) znajdują się w bliskim sąsiedztwie. Dlatego wprowadzenie ćwiczeń manualnych dłoni do terapii logopedycznej, pośrednio stymuluje język oraz wargi.
Metoda neurostymulacji zakłada opracowanie indywidualnego planu dla każdego dziecka, tak aby jak najefektywniej wpłynąć na rozwój mowy. Wyłącznie systematyczna i powtarzalna stymulacja może przynieść długotrwałe zmiany.
Prawidłowy rozwój mowy
Rozwój mowy rozpoczyna się już w okresie prenatalnym. W tym czasie kształtują się między innymi odruchy ssania, szukania czy kąsania. Po narodzinach, następuje tzw. okres melodii i trwa on mniej więcej do 12 miesiąca życia. Dziecko za pomocą krzyku oraz płaczu komunikuje się z otoczeniem, a w późniejszym czasie głużenie wpływa na rozwój narządów artykulacyjnych i fonacyjnych.
Prawidłowy rozwój mowy zależy także od odpowiednich warunków środowiskowych (wzorce, mowa otoczenia), czy prawidłowego rozwoju fizycznego, ruchowego i psychicznego.
Dzieciom z zaburzeniami w komunikacji słowno-językowej należy zapewnić odpowiednie warunki rozwoju. Rodzice powinni używać prostego i zwięzłego języka, nawiązywać kontakt wzrokowy oraz pobudzać ciekawość dziecka. Warto korzystać z obrazków i płyt CD, wykorzystywać rymy i rytmy, a także manifestować emocje mimiką i gestami.
